Tarsale coalitie: de behandeling voor groot en klein verschilt!

Je hebt een vermoeden van een tarsale coalitie. Bij Petra veranderde de mediale voetboog vrijwel niet bij het uitvoeren van de 5 testen. Er waren nog geen röntgenbeelden van de voet, en op basis van de klinische informatie staat de tarsale coalitie hoog op de lijst van differentiaal diagnoses. Je twijfelt nu wat te doen: verwijzen of niet?

In de literatuur worden wel de mogelijkheden beschreven, in engelstalige, orthopedische, medische taal. Daar moet je echt voor gaan zitten. Niet waarschijnlijk in je drukke praktijk, ook al wil je het wel.

Je wilt graag zelf aan de patiënt meer zekerheid geven over wat helpt tegen de pijn. En vooral: zorgen dat Petra weer vooruit kan.

Wanneer doorsturen?

Je weet dat een tarsale coalitie een aangeboren afwijking is, en vraagt je af wat de prognose is. Je ziet vooral ‘slechte’ resultaten van andere behandelaars. Dat maakt het niet aantrekkelijk om door te sturen. Ook heb je dan helemaal geen controle meer over wat er gaat gebeuren met Petra. Je hebt ook wel eens gehoord van een tarsale coalitie zonder operatie.

Dus wanneer nou wel of niet doorsturen, wanneer heeft het ‘haast’ en wanneer kan je nog zelf iets proberen, zonder dat je later te horen krijgt dat je veel eerder had moeten insturen? Het heeft het nogal wat consequenties als je het doorsturen uitstelt. Het tijdstip van insturen en de bevestiging van de tarsale coalitie op CT-beelden, verandert het behandelplan: van resectie met behoud of herstel van mobiliteit, tot artrodese (het vastzetten van de betrokken botten). Dus ook al lijkt de gang naar de huisarts op korte termijn mogelijk niet zo aantrekkelijk, op de lange termijn heeft het nogal wat gevolgen, namelijk: het mogelijke behoud van een mobiele voet, tot het vastzetten van de achtervoet. En ook al zal het nooit een ‘normale voet’ worden, het is en blijft wel het enige moment.

Wel of niet verwijzen

Dus daarom: hierbij een helder en beknopt overzicht om wel of niet te verwijzen. Zodat jij weet wat je moet doen bij een tarsale coalitie met pijnklachten.

• Bij een kind: altijd doorsturen, via huisarts naar bij voorkeur voet- en enkelorthopeed. Bij kinderen is de grootste kans op het behouden – of creeëren- van een mobiele voet. De grootste kans daarop is bij kinderen. Namelijk: afhankelijk van de grootte van de tarsale coalitie, is het operatief weghalen van de botbrug een mogelijkheid. Zo vermindert de pijn en kan de achtervoet soepeler bewegen. Helaas wordt die voet nooit helemaal normaal. Die voet zal altijd ‘plattig’ blijven. Dat komt omdat het een aangeboren afwijking is.
• Bij een volwassene: in tegenstelling tot kinderen, is de kans op het creeëren van een mobiele voet veel kleiner door het weghalen van de botbrug. Dat betekent dat de meest aannemelijke operatie een artrodese is. En voor een artrodese is het – over het algemeen – nooit te laat. Dus bij volwassenen heb je de mogelijkheid om zelf en samen met andere professionals het conservatief traject zo volledig mogelijk te doorlopen. Nadat je de huisarts hebt ingelicht natuurlijk.

Dit was de laatste blog over tarsale coalitie. Deel deze pagina met je collega’s! of download het e-book.

Wil je meer weten, bijvoorbeeld over hoe:

• De conservatieve behandeling eruit ziet bij een tarsale coalitie?
• Je een verwijsbrief schrijft?
• Je als paramedicus kan bijdragen aan een goed postoperatief herstel?

Volg dan een training van FeetForward: